Wat kan je van mij via deze blog verwachten? Mijn persoonlijke ontwikkeling in samenhang met de tarot. De tarotist in mij die mezelf onder de loep neemt en mezelf bevraagt. Ik deel mijn emoties en mijn intuïtie met je. Ik stel me open voor de tarotkaarten en deel deze ervaringen met je.
Waarom doe ik dat? Er is al heel veel theoretische kennis beschikbaar over de tarot. Deze theoretische kennis is me bekend. Ik kan tarotleggingen verrichten. Maar ik wil juist ervaringen met je delen en door mij via de tarotkaarten aan je open te stellen, zoek ik verbinding. Ik zoek de interactie: met de tarotkaarten en met iedereen die geïnteresseerd is in tarot vanuit welke invalshoek dan ook. Vandaar dat de blog TAROSOFIE genoemd is. Het is de liefde voor de tarot die voorop staat, liefde die zich uit in verbinding, in elkaar zien, in elkaar horen, in elkaar bevragen, in elkaar vinden. Zonder pretenties, open en eerlijk.
Het begint allemaal in juli/augustus 2019. Ik ben ondertussen ruim 1,5 jaar gescheiden en heb mijn twee dochtertjes al een jaar niet meer gezien. Tegenwoordig val ik binnen de categorie van 'ouderverstoting'. Mijn ex-vrouw zorgt er eenvoudigweg voor dat ik mijn dochtertjes niet meer zie. Op dit moment ben ik moe....bijna uitgeblust. Vele rechtszaken verder en nog maar weinig stapjes dichterbij gekomen in het proces van hereniging met mijn kinderen. Op dit moment brengt het leven me gevoelsmatig alleen maar citroenen en het lukt me niet op dit moment er een limonade van te maken.
Een nieuwe kennis die ik in deze periode heb ontmoet, nodigt me uit om een vakantie door te brengen in de Belgische Ardennen. Het is in de omgeving van Bouillon. Hij vertelt me dat daar in de omgeving een stuk natuur is waar ieder jaar een groep vrijgevochten en ruimdenkende mensen zo'n twee maanden lang samenkomt. Het zijn troubadours, vagebonden, spirituele zielen en gezinnen die eenvoud van leven voorop stellen. Het is een leven dat zo dicht mogelijk bij de natuur staat.
Ja, ik besluit op deze uitnodiging in te gaan. Het is tijd om het avontuur en het onbekende te ontmoeten.
Het is een prachtige zomerdag. Terwijl ik het gebied met haar bossen, meertjes en velden betreed, zie ik verspreid door het landschap tenten staan. Steeds dichterbij komend, word ik benaderd door een jonge vrouw. Ik krijg een warme knuffel en ze heet me welkom. Ze zag me aan komen lopen en ze is betrokken in de jaarlijkse organisatie van deze samenkomst. Deze ontmoeting geeft me een welkom gevoel. We spreken af dat we elkaar na de lunch zullen ontmoeten zodat ze me beter kennis kan laten maken met de grondgedachte van deze samenkomst.
Ik loop wat rond, wordt door de mensen die ik al wandelend tegenkom begroet en vind uiteindelijk de locatie waar mijn kennis(Arthur) zijn plek heeft opgetrokken. Na samen een kop koffie gedronken te hebben, is het nu tijd mijn eigen plekje ergens op de velden in te nemen. Ik kies voor een plek dichtbij een riviertje zodat ik 's avonds het kabbelend water op de achtergrond kan horen.
Het klingelend geluid van een koperen bel klingelt over het terrein. Het is tijd voor de gezamenlijke lunch. Samen met Arthur wandelen we een heuvel op waar een grote tent staat. We nemen een bord en sluiten aan in een rij die leidt naar de plaats waar het eten geserveerd wordt.
Na de lunch ontmoet ik de jongedame die me een rondleiding geeft en wat vertelt over de wijze van leven met elkaar. Zo zijn er een aantal vast momenten waar de gemeenschap zoveel mogelijk samen is en dat is tijdens de gemeenschappelijke maaltijden. Om de gemeenschap te faciliteren, leveren veel bezoekers een vrijwillige bijdrage door wat werkzaamheden te verrichten. Inkopen doen, groenten snijden, koken, afwassen, hout sprokkelen voor kampvuren, et cetera. Het is van belang om een zo klein mogelijke footprint in het natuurgebied achter te laten en ik zie dat iedereen daaraan meewerkt vanuit een ecologisch bewustzijn. Echt geweldig om te ervaren.
's avonds wordt er muziek gemaakt, iedere avond ontwikkelt zich dit op natuurlijke wijze. Iemand begint met het maken van muziek en andere muzikanten sluiten zich aan. Er wordt gezamenlijk gezongen. Ook de zang ontstaat spontaan, niemand heeft een vaste positie binnen de groep.
Ik kan wel uren schrijven over deze ontmoeting maar het is wel mijn bedoeling om aan te komen bij de TAROSOFIE. Tijdens deze vakantie ontmoet ik een vrouw uit Colombia, ze heet Maria. Het is een kleurrijke, eenvoudige vrouw die veel op haar blote voeten rondloopt. We hebben een klik met elkaar. We wandelen samen door de bossen en brengen tijd samen door. Maria houdt zich voornamelijk bezig met SAAMA. Het is een manier van channel-en van informatie die vooral bekend is in Spaanstalige landen. Daarnaast is zij geïnteresseerd in tarot. Ze prikkelt een oude liefde van me, de tarot......daar heb ik me al in geen twintig jaar meer mee bezig gehouden......dit is het moment dat ik de kaarten weer ter hand neem.
Ja, ik voel me als de dwaas van de tarot....een nieuw leven lijkt aan te breken.....ik breek open.....ik leef op....ik word weer nieuwsgierig.....
En nu een aantal maanden later heeft de tarot haar plek in mijn leven weer herkregen, dankzij Maria. Ik ben me opnieuw aan het verdiepen in deze esoterische kennis en ik raadpleeg de tarot met enige regelmaat voor mezelf en ook voor anderen. Het is een uiting van het mystieke en mysterieuze deel van het leven wat ik langzaamaan in die 1,5 jaar aan het verliezen was.
Voel je vrij een kleine reactie achter te laten. Zoals ik in het begin schrijf: ik kijk uit naar interactie. Ik zie dit blog als een levend document.
ROTA TARO ORAT TORA ATOR
Een hartelijke groet,
Sri Melik
